zeker iets heiligs zijn, en hij die dat Sacrament geniet is onheiliger, dan die het niet gebruikt. Hoe ſtrookt dit te ſamen? Ik meende, dat een Sacrament bij de Roomſchen altijd bij den gebruikmaaker iets heiligs uitwerkte, en hier is juist het tegengeſtelde. – - Bij het beſchouwen der graven op deezen Kerkhof reezen gedachten der eeuwigheid op in mijnen boezem. – Hoe veelen liggen 'er hier, op welker grafheuvel men dit vers, uit de Mesſtäde van den onvergelijkelijken Klopstock, wel mogt plaatzen:
Zaad van God gezaaid, om ten dage des Oogſtes te rijpen!!
Hoe gerust ſluimert hier het kind en den grijsäard, ouders en kinderen, vrienden en vijanden. Ik herinner mij hier eene ſchoone plaats uit de liederen van Selma van Ossian:
't Slaapen van de dooden
Is een vaste ſlaap —
't Kusſen, daar z' op rusten,
Ligt in 't diepſte ſtof.
Ik geef U hier de vertaaling van den kundigen van de Kasteele, tevens met dien hartlijken wensch, dat hij ſpoedig zijne vertaaling (zij is waarlijk een meesterſtuk) van Ossian voltooië – Dan waar dwaal ik heên.
Ik moest U nu ook nog wat zeggen van den aart en het charakter der Inwooners van Helmond en andere Majorijënaars, doch dit ſpaar ik, want mijn
