wetenschappelijke of phylosofische charlatans, hadden hun ontstaan te danken aan een vooropgestelde gedachtenfiguur, een hypothese a priori, geabstraheerd van de kosmische realiteit, die rustende in zichzelf onveranderlijk blijft. Het „stelling-nemen”, het innemen van een vast punt ten opzichten van een stato-dynamische werkelijkheid verhinderde niet slechts het concentreeren der menschelijke energie, maar vóór alles een collectieve wereldbeheersching langs electro-dynamischen weg. Inplaats daarvan werd door de doodspredikers en moralisten, door de physosofen en esthetici het kosmisch geheel verbrokkeld en als macaroni in onze religieuze soep gedaan, welke wij gedwongen waren tot den laatsten korrel op te eten. Het schema dat in elk tijdperk van een ideaal levensbeeld of ideale levensverhouding, in den vorm van een god, werd ontworpen, belemmerde behalve de vervulling van dit verlangen, het vormen van sterke persoonlijkheden en de gelijktijdige, geestelijk-zinnelyke waarneming (beleving) van het stato-dynamische universum, waarvan het geslachtelijk verkeer van man en vrouw de duidelijkste projectie is.
In elken man is een vrouw, in elke vrouw een man voorhanden en alle inspanning van onzen geest om aan eén dezer beide de wereldsouvereiniteit te schenken, hetzij door vermannelijking, hetzij door vervrouwelijking van onze cultuur lost de tweespraak van het bestaan, niet op. Persoonlijk trek ik, — en ik spreek hier geheel uit naam van het latijnsche ras, — den man voor, hoewel ik besef dat, alle kunstwerken, alle wetenschappelijke en technische ontdekkingen, hun oorsprong vinden in de vrouw. Ja dit geldt zelfs voor de homosexueele kunstenaars, voor wie de vrouw, indirect, het inspireerend object blijft. Alle kunstwerken zijn door de vrouw via den man gemaakt. Zij drukken in hun uiterlijke verschijning dit contrast volkomen uit, terwijl zij eerst dan onvergankelijke, cultureele waarde hebben, wanneer de polariteit, door constrastevenwicht blijkt overwonnen.
85
