Naar inhoud springen

Pagina:Stijl vol 04 nr 12.djvu/12

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

hetgeen slechts mogelijk is door onze physische gesteldheid als contrast te voelen met de supra-natuurlijke oorzaak of werking. Dit brengt noodzakelijk een nieuwe wijze van denken mede, waarin het ons vergund is, de uiterste polen in een totaalaanschouwing (Identiteit) samen te vatten. M. a. w.: het universum losgemaakt uit zijn kleine, glanzende schroeven en uitgebeeld over een plat oppervlak. Het is aan ons, de constructie naar gelang der doelmatigheid, te wijzigen. Onze nieuwe, prismatische netvliezen, vangen alle beelden op, waarin het leven verschijnt in ontregelmatige orden, van wordende elementen, welke zich gedurig wijzigen, zonder zich tot een bepaalde, vaste gestalte, in ons vast te zetten. Een eeuwigdurig loopend uurwerk, welks wijzers noch definitieve tijd noch definitieve ruimte aanwijzen. Slechts de stoutmoedigheid eener luchtige, vluchtige maar tegelijk diepe en klare doorschouwing, stelt het nieuwe individu, product eener hoogere, anti-dramatische denkwijze, in staat, alle levensverschijnselen, welke zijn rechtlijnigen blik ontmoeten, met een glimlach te beantwoorden. Het is nu direct noodzakelijk, de dramatische levensopvatting los te laten en een nieuw menschentype op te bouwen uit de geestelijke en materieele stoffen van den eigen tijd. Hiertoe is noodig een gewilde onderdrukking van alle romantiek, hetzij in den vorm van ethiek, religie, patriotisme, of socialisme. Onderdrukking van den ernst, voornml. ten opzichte van zichzelf. Al deze romantische ondeugden eener ondergaande, historische, menschheid beletten ten eenemale elke reëele openbaring van onze metaphysische, supra-natuurlijke, geestelijke levenskracht.


BERICHT:

Zoolang voorradig zijn bij de administratie, tegen toezending van postwissel a fo, 75, losse exemplaren der „Anthologie-Bonset“ (no. 11) verkrijgbaar

ADMINISTRATIE „DE STIJL“, LEIDEN

182