der Kunst für alle Plätze der Welt. Wir wollen eine gemeinsames internationales Musikfest, das alle Jahre mindestens einmal die Menschen unter jener Tonsprache vereinigt, die uns allen schon verständlich ist.
Die traurige Abgeschlossenheit der Geister muß endlich nun zu Ende gehen. Die Kunst braucht die Verbindung der Menschen, denen sie innewohnt. Jenseits von allen Staatsfragen und ohne den leisesten politischen Hintergedanken und eigensüchtigen Nebenzweck muß es auch für uns heute heißen: „Künstler aller Länder vereinigt Euch!” Die Kunst muß international werden, oder sie wird aufhören zu sein.
Das Junge Rheinland, Düsseldorf, Dresdner Sezession, Novembergruppe Berlin, Darmstädter Sezession, Schaffende, Dresden, Theodor Däubler, Else Lasker-Schüller, Herbert Eulenberg, Oskar Kokoschka, Christian Rohlfs, Romain Rolland, Wassily Kandinsky, Han Ryner, Edouard Dujardin, Marcel Millet, Tristan Remy, Marek Schwarz, Marcel Sauvage (Gruppe „l’albatros”), Paul Jamatty, Prampolini, Pierre Creixamt, Henri Poulaille, Maurice Wullens, Pierre Larivière (Ghilde des artisans de l’avenir), Josef Quessnel, Germain Delatons („Les compagnons”), Stanislaw Kubicki, A. Feder, Jankel Adler, Arthur Fischer.
Aldus gesteund door een kwantiteit, meende deze Union sterk genoeg te staan om een minoriteit van werkelijk vooruitstrevende kunstenaars voor hare affaire te kunnen winnen en deze te kunnen dwingen bovenstaand manifest onvoorwaardelijk te onderteekenen. Op echt pruisische wijze zou ieder die daaraan niet gehoorzaamde, buiten de deur worden gezet. Dit lokte verzet uit bij de vooruitstrevende minderheid, waarna door het actief ingrijpen der internationalen Fraktion der konstruktivisten (van Doesburg-Lissitzky-Richter) deze maatregel werd ingetrokken en het gedwongen onderteekenen van het manifest werd omgezet in het vrijwillig invullen eener doodgewone presentielijst.
De tweede handeling der Union, bestond in het luid voorlezen en aanprijzen van een door jong Rijnland van te voren klaar gemaakt „Programm“ bestaande uit niet minder dan 149 paragrafen bijna uitsluitend betrekking hebbend op handels en tentoonstellingsbelangen, een
50
