Niet toevallig immers bestaat de redactie uit een Chinees, een Nederlander en een Indonesiër, met voorbedachte rade dus werd deze keuze zoo bepaald en, mijns inziens, daarom, omdat zij, die later meest hunne werkkring in Indië zullen hebben, uit Chineezen, Nederlanders en Indonesiërs hoofdzakelijk bestaan. Ieder als het ware dus een bepaalde klasse vertegenwoordigd, zijn nu daar de redacteuren!
Maar dringt zich nu de vraag aan mij op en moge zij onbescheiden klinken en hoort dan ook niet een Nederlander in de redactie die díe groep van studeerenden vertegenwoordigt die in het zonnige Insulinde hun jeugd sleten en voor studie allen naar Holland kwamen? Hun aantal is toch niet gering in onze studentenwereld! En ook zij toch zullen hunne krachten geven aan de latere Indonesische samenleving, juist zij, die hier in Holland, maar al te dikwijls helaas ervaren dat Indië hun vaderland is en niet Nederland!
Waarom dat slechts een Chinees, een Nederlander en een Indonesiër in de redactie en geen Indonesische Nederlander, die, gezien het groote aantal hier studeerende Indonesische Nederlanders zeker een groep vertegenwoordigen zou, die recht op vertegenwoordiging heeft. Waarom ook hier weer die achterstelling—ik zeg nogmaals misschien onbewust—waar zij in Indië (en ook in Holland) maar al te vaak, vooral bij het solliciteeren
