gelijke tooneelen van zooveel grootscher strekking meê te werken. Prettig en opwekkelijk laat hij, in den Ommegang van 1620, de verschillende ambachtsgilden, van hun tamboers en pijpers begeleid, en met hun Heiligen aan ’t hoofd, zich over de groote markt der brabantsche hoofdstad bewegen: Sint Kristoffel met het Kristuskindjen op zijn schouder, en door zijn monnik bijgelicht; de gevlerkte draak, door vrouwen getrokken; een geharnast ruiter, die de stadsbanier met het beeld van den heiligen Michaël draagt, en eenige rotten haakschutters, die bij afwisseling hun bussen lossen. Op een paar andere schilderijen van zijne hand zien wij de aartshertoging Izabella den vogel van de torenspits der kerk op den Zavel schieten, en een stoet van jonge deerns, bij deze gelegenheid door haar met een uitzet begiftigd, een optocht houden. Hoogstens, dat hij zich aan
