maar toen zij de dame zagen, begrepen ze het allemaal.
Zij gingen met hun tweeën naar boven naar de gebouwen en hij begon uit te leggen. Het amuseerde haar om al die merkwaardige inrichtingen te zien en het amuseeerde hem buitengewoon om te luisteren naar haar averechtsche vragen. Zij lachten daar braaf om en kwamen in een blijde ongedwongen stemming ten laatste aan het kantoorgebouw, waar hij haar uitnoodigde binnen te gaan en een glas port te drinken.
De fabrieksbel had intusschen twaalf geluid en het werkvolk ging bij troepjes hetzij de stad in, hetzij naar boven naar het arbeidersgebouw, waar zich een eetzaal bevond.
Het kantoorpersoneel was ook verdwenen toen de chef en mevrouw Wenche het kantoorgebouw binnengingen; de gang die naar de privaatkamer van den chef geleidde, werd versperd door een menigte machinedeelen van staal en blank koper, die hier voorloopig opgesteld waren om uit den weg en in veiligheid te zijn; Mordtmann maakte excuses omdat het er zoo nauw was.
Het kantoor van den chef leek het eenige stuk van de fabriek dat heelemaal klaar was; op engelsche wijze gemakkelijk en mooi ingericht.
Toen mevrouw Wenche op de met groen leer bekleede sofa plaats nam, werd zij een beetje
