"Verspil uw woord niet, maar drink uw port."
"Voor liefde is wijn een slechte medicijn, mevrouw Wenche."
"Bah!" antwoordde zij, zijn blik ontwijkend, terwijl zij haar hoed weer terecht zette.
"U wilt weg? Is u boos op me?"
"Neen, nog niet; maar ik ben bang dat ik het gauw zou worden."
"Waarom? U kunt mij toch niet verbieden u te beminnen?"
"Meneer Mordtmann! dat is leelijk van u en het is dom van u om dus onze vriendschap te bederven: laat me gaan."
"Ik heb niets gezegd wat u van te voren niet reeds wist," antwoordde hij eerbiedig en verslagen, terwijl hij de deur voor haar opende: "mag ik u naar de stad geleiden?"
"Neen!" antwoordde mevrouw Wenche en ging langs hem heen; maar in haar ijver om boos te kijken en weg te komen, stootte zij tegen de machinerieën die in de gang stonden; er ontstond een geschuif alsof er iets ging vallen; en plotseling greep hij haar om haar middel en trok haar weer in de kamer; op hetzelfde oogenblik viel er een zware zuiger of iets dergelijks, dwars langs den deurdrempel.
"Excuseer," zei hij rustig en zette het zware ding weer rechtop tegen den muur; "het is eigenlijk
