Hij kwam nu af en toe uit zich zelf—liefst om schemer—en zat dan geduldig te luisteren naar de oude geschiedenissen en vertelde ook den een en anderen trek uit hun gemeenschappelijk leven, wat de arme mevrouw Gottwald in verrukking bracht.
Maar Abraham sloop bij die bezoeken altijd uit en in; hij begreep heel best dat zijn vader de voortzetting van zijn omgang met de moeder van kleinen Marius allerminst zou goedkeuren.
Maar zestien jaar wordt gemakkelijk overwonnen door koek en sherry.
Intusschen was Michal Mordtmann nog even druk met zijn fabriek die nu gedeeltelijk gereed was. Maar toen de najaarsregen in ernst begon, was het niet zoo aardig meer om elken dag naar buiten te trekken en daarom liet hij in de stad een kantoor voor de fabriek Fortuna inrichten.
Met zijn verhouding tot mevrouw Wenche was hij niet geheel tevreden; het ging al te langzaam—misschien heelemaal niet vooruit. Hij was nu erg verliefd op haar en hij stelde hoogen prijs op zijn verhouding tot een zoo knappe en interessante vrouw met een zoo vrijgevigen man. Dat zij werkelijk ook op hèm verliefd was,—of ten minste half,—dat wist hij zeker; hij had dat tallooze malen aan kleinigheden kunnen merken.
