natte voeten te krijgen en tot boven de knieën vochtig te worden.
Toch was hij er nog het meest op bedacht om zijn dierbare leerboeken tegen den regen te beschermen; hij hield die onder zijn mantel, zoodat hij veel geleek op de koeien die hun maag aan den eenen kant dragen.
In het lokaal was het nog donker en koud. Morten de Reactionnair was bezig om hout in de kachel te proppen; de anderen stonden er om heen en warmden zich; ze waren allemaal nat en koud.
Maar 't was Zaterdagmorgen; en die heeft, hoe guur hij ook is, toch iets feestelijks, dat geen regen of kou kan wegnemen.
Marius droogde eerst zijn boeken en toen zich zelf zoo goed het ging met zijn blauwen ratte-zakdoek.
Abraham Lövdahl aapte den rector na en las uitgezochte paragrafen voor uit het reglement van orde voor de school, dat op bordpapier geplakt en met een licht groen randje er om heen, aan den muur hing.
"Paragraaf 4," las Abraham en hij deed alsof hij zijn neus met snuif vulde, "de leerlingen moeten altijd rein en netjes op school komen. Zij moeten overjassen, mutsen, etc. aan de daarvoor bestemde inrichtingen hangen, met inachtneming van orde en voorzichtigheid en die ook weer mee-
