zoo zeer verhoogen. De heete, in zichtbaar trillende beweging zijnde lucht maakt het gezicht op de groene bergen, die den achtergrond van dit heerlijke panorama vormen, des te aantrekkelijker.
Die achtergrond is niet gesloten; neen, van dezen berg gezien juist in het midden, ligt een open dal, waardoor een perspectief gevormd wordt, dat zich letterlijk in nevel verliest.
De kapel is een zeer klein kerkje en de zoogenaamde hermitage kan men vergelijken met eene kleine kosterswoning. De kluizenaar—gelijk men den bewoner daarvan pleegt te noemen—zorgt voor het onderhoud der kapel en van den daarachter gelegen zoogenaamden Calvariënberg. Sommigen stelden zich voor hier een anachoreet te zullen ontmoeten. Dit is echter niet zoo; wel leeft de man daar afgezonderd, maar een kluizenaar in den strengen zin des woords is heel wat anders,
Zetten we nu onze wandeling voort, dan gaan we langs den ingang der kapel en, den calvariënberg links latende liggen, een smal voetpad in, dat we recht voor ons uit gemakkelijk vinden.
't Is een vrij steil, maar toch niet moeilijk begaanbaar pad, tusschen het dichte kreupelhout, dat ons spoedig op een uitgestrekt, hellend bouwland brengt. Het gezicht hier, op de steile wanden met een aantal openingen van den Deulkesberg [1], die dit bouwland aan de bovenzijde begrenzen, is inderdaad verrassend. Op zoo iets hadden we hier niet gerekend. We gaan, uit het bosch komende, onmiddellijk rechtsom, altijd het voetpad langs den zoom
- ↑ Deulke beteekent in het Limburgsch torenkraaì. Deze vogels nestelen aldaar in menigte.
