deling hierheen, als om het vergezicht over de bosschen op en over den Rijn, is dit de aangewezen plek voor een rustplaats.
Hier daalt de grintweg plotseling, langs of liever door Ooster-Eng, en heeft men een mooi gezicht naar beneden. We zullen er een volgende keer eens af- of opgaan.
Nu gaan we den anderen kant naar Bennekom weer af, met den Franschen Kamp aan onze rechterzijde, en zijn we in een half uur terug.
Ofschoon men de hier opgegeven wandeling in anderhalf uur kan afleggen, is het toch beter op twee uren te rekenen, daar men zich, ook zonder uit te rusten, allicht hier en daar even ophoudt.
De Fransche Kamp, hoewel tot de mooiste boschwandelingen behoorende en niet zeer ver van het dorp verwijderd, wordt toch zeer zelden door vreemdelingen bezocht. Men durft zich in die bosschen niet te wagen, uit vrees van te zullen verdwalen. En toch is daar geen nood voor, en, als men slechts op de richting let, kan men gerust ook de paralelwegen inslaan, als men er maar aan denkt aan welke zijde de grintweg ligt.
Binnen in dit bosch kan men dan nog een zeer romantische plek vinden, een diepe holte, vóór vele jaren ontstaan door het uitgraven van leem, maar nu overal niet alleen met Dennen, maar ook met verschillend loofhout begroeid. Men kan die vinden, wanneer men op het hoogste punt, schuin over het heuveltje naar een half begroeid voetpad zoekt. Dit gevonden hebbende is men er spoedig.
Een schilderachtiger stuk natuur is moeilijk denkbaar, en 't is waarlijk jammer dat het zoo moeilijk te vinden is. Die er een weinig slag van heeft zich te oriënteeren, komt er aan den tegenovergestelden kant gemakkelijk
