Anna, nadat haar oudere vriendin wegens ongesteldheid naar huis gegaan was, zich te midden dier woelige drukte in Weenen te eenzaam had gevoeld, en plotseling terug gekomen was. Ze zag er overigens goed uit, liet hem hartelijk groeten, enz. enz. —
Hoe weinig zal Anna vermoed hebben, aan wien haar broeder den volgenden dag deze tijding mededeelde. De beide vrienden hebben elkander echter bezworen het geheim te zullen bewaren, zelfs voor haar; het zal haar goeden naam dus niet schaden, dat Ernst thans nauwkeurig weet wie zij is, en dat Fritz bijzonderheden uit haar leven te Weenen kent, die ze zelf zoo spoedig mogelijk wil vergeten. En de oogen der Voorzienigheid, die haar tot hiertoe gadesloegen, die haar zoo juist van pas weer op den goeden weg brachten, zullen in 't vervolg zeker niet minder liefdevol op haar gericht zijn.
Dit alles vertelde mij het driekleurige Viooltje daar op de hei. Hoe dit er achter kwam, is een geheim, waar ik geen uitlegging van kreeg.
