Maar geen daarvan heeft zulke fraaie bloemen als het driekleurige Viooltje. Al de andere zijn over 't algemeen éénkleurig, ééne kleur althans komt er hoofdzakelijk in uit. Zooals trouwens reeds uit den naam blijkt, onderscheidt dit zich door de driekleurige bloemen, welke kleuren veelal elk om 't zeerst spreken, vooral wijl ze zoo helder tegen elkaar afsteken.
Wij laten ons echter met al die andere thans niet in, maar we bepalen ons tot het driekleurige.
Dit plantje heeft geen rechtopgaanden stengel, hoewel die soms toch vrij lang kan worden. Deze strekt zich echter liefst langs den grond uit, terwijl slechts het topgedeelte naar boven gericht is.
Zeer verkeerd zou men dan ook handelen, wanneer men dien stengel, of die stengels—want elke plant splitst zich in verscheidene stengels—wilde oprichten, en aan een stokje vastbinden. Eerstens komt dit niet met haar natuur overeen, en zou ze op verschillende wijzen blijk geven, dat ze 't niet naar den zin had, maar men moet bovendien niet vergeten, dat het niet alléén de bloempjes zijn, die deze plant zooveel aantrekkelijks geven, al zijn deze het in de eerste plaats. Het is 't geheel, het is de
