Pagina:WitteHeinrich DriekleurigeViooltje1875.djvu/15

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd
XI
EEN WOORD VOORAF.

dat een eind verder weer op den grooten weg uitkomt. Dán frischt men op en krijgt men nieuwe veerkracht, ook al houdt men zich al voortgaande en bloemen rapende, met de gedachten aan ernstiger zaken bezig.

Nog eens: ik schreef deze novelle voor uitspanning, of, wil men, ter ontspanning, zonder dat ik er aanvankelijk een bepaald doel mede had. Denkelijk had ik ze vroeger of later onder een pseudoniem aan de Redactie van een of ander tijdschrift afgestaan, en had men ze vluchtig gelezen, zonder te vermoeden wie er de schrijver van was.

Thans verschijnt ze afzonderlijk op uitnoodiging der Uitgevers, die haar, kort nadat ze voltooid was, onaangeboden van mijn schrijftafel medenamen, en mij het manuscript alleen tijdelijk weer wilden afstaan, om er de laatste beschavende hand aan te leggen. Ik vermoed dat een vriendschap, die ik zeer waardeer, hier wel mede een weinigje in 't spel zal zijn geweest.—Rekent nu het publiek zich in de waarde ervan min of meer teleurgesteld, dan komt de schuld daarvan, voor een gedeelte althans, voor hunne rekening.


 L. Maart 1875.

W.