Deze pagina is gevalideerd
18
OP DE HEI.
kleurige Viooltje een geschiedenis. Die bloempjes vertelden ze mij, terwijl ik haar daar een half uur zat aan te zien, en toen ik opstond om langs een heipad den rijweg weer te bereiken en naar huis te gaan, nam ik mij voor die ook aan anderen te vertellen in onze gewone taal.
Toen het verhaal geëindigd was, en een der bloempjes besloot met: „gij herinnert u wel wie het waren; denk maar aan dien en aan die ...." toen, ja, toen herinnerde ik mij zeer goed dat dié 't was en die, maar, wie 't eigenlijk waren, zie, dit beloofde ik plechtig niet aan anderen te zullen zeggen, en aan die belofte moet ik mij natuurlijk houden.—
