antwoord ontving, ademde ook veel meer tevredenheid en dankbaarheid, dan zorg, en dit kwam hem, bij de verantwoordelijke betrekking, die hij op zich had genomen, goed tepas.—
Weer waren, op een namiddag van de maand Juni, zijn gedachten zoo geheel door zijn machine ingenomen, dat hij van de talrijke bezoekers om hem henen zoo goed als niets bespeurde; trouwens hij was daaraan ook reeds zóó gewoon geraakt, dat hij zich, te midden van al die bedrijvigheid, in de Machinenhalle even rustig om zijn werktuig kon bewegen, als ware hij in de fabriek. Hij had dan ook heden dubbele reden om zich onverdeeld met zijn troetelkind bezig te houden. Dezen morgen toch was voor de tweede maal de jury-sectie, die zijn werktuig te beoordeelen had, bij hem geweest. Hij had lang met die heeren gesproken, teneinde voor hen de waarde der verbeteringen, waardoor het zich kenmerkte, duidelijk in 't licht te plaatsen; maar inzonderheid met één hunner, een Engelsch fabrikant, had hij een druk gesprek gehad. Dit had voornamelijk geloopen over den gang van één rad, en