Pagina:Witte 1888 Wilde rozen.djvu/169

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd
 

WAARHEID EN VERDICHTING.

 

 

 
at het voor onkundigen ver van doelmatig is, wijsheid te putten uit oude boeken, is velen bekend, doch niet allen.

Een oud boek bezit voor velen iets eerwaardigs. Oud papier, een oude druk, een lang verouderde spelling oefenen op hen een zekere magische kracht uit. Is dit nu een kwartijn, of nog liever een foliant in bijbelformaat, met een geelgeworden perkamenten band, dan zou het in hun oog heiligschennis zijn, aan de waarheid van hetgeen er in wordt medegedeeld te twijfelen.

Dat de wetenschap verouderde, hiervan kunnen zij zich geen voorstelling maken. Waarheid, zoo meenen zij, blijft waarheid; dat het tegenwoordige geslacht wel eens tegen de waarheid zondigt, weten ze wel, maar iets dergelijks te vooronderstellen van hen, die een paar eeuwen vroeger leefden, komt niet bij hen op. De brave lieden uit dien goeden ouden tijd waren zoo door en door oprecht, het tegenwoordige geslacht is, bij hen vergeleken, in dit opzicht zoo verbazend veel achteruitgegaan, dat elke aanranding hunner oprechtheid, elke twijfel aan de waarheid hunner mededeelingen,