Pagina:Witte 1888 Wilde rozen.djvu/249

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
233
EEN HYGROMETER.

wordt de lucht nóg vochtiger, dan volgt er weêr een ontrolling, en dit gaat zoo voort, tot, bij overmaat van vocht, de geheele spiraal afgerold is.

Als men dan af en toe op het papier door een teekentje den stand van het spitse uiteinde heeft aangewezen, zal men, die punten door een lijn vereenigende, vijf of zes cirkels op het papier hebben, die elkaâr op kleinen afstand omsluiten, op de wijze van een horlogeveer.

Men heeft dan op het papier de beide uitersten van vocht en droogte en kan die verder willekeurig verdeelen, wijl daar een lange reeks van elkaâr opvolgende toestanden der lucht tusschen ligt.

Het is volstrekt niet noodig die spiraal op het papier af te teekenen. Men kan het vruchtje, na het een poos aan waterdamp te hebben blootgesteld, in het papier steken, en dan het aangewezen punt daarop aanteekenen, als zijnde het uiterste van vochtige lucht; daarna stelt men het aan sterke opdroging bloot, waarbij de snavel zich snel en zichtbaar spiraalvormig zal winden. Is deze aan den voet vijf of zes slagen omgewonden, dan teekent men het aangewezen punt weder aan.

Wil men meer vaste punten, dan kan men het bij elke afwinding doen.

Men kan er zeker van zijn dat de minste verandering door dezen sierlijken wijzer aangeduid wordt.

Dat zulke hygrometers in verschillende gevallen, ook in woonkamers, te pas kunnen komen, behoeft niet gezegd te worden.

Wanneer men bedenkt van hoeveel belang de vochtigheidstoestand der lucht voor vele gekweekte planten is, zal men begrijpen dat dit eenvoudige middel, hun, die ook in dit op-