Pagina:Witte 1888 Wilde rozen.djvu/293

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
277
HERFSTKLEUREN.

vlak tegen den muur, aan welken hij zich hechtte, en bedekt dien zoo volkomen in den zomer met een helder groen, in den herfst met een helder purper kleed, als men zich met mogelijkheid kan voorstellen. Naast de gewone Klimop, die altijd de bijzondere verdienste heeft van ook in den winter groenblijvend te zijn, moet deze klimplant voor wandbedekkingen in de eerste plaats in aanmerking komen.

Ik noemde hier slechts eenigen van die boomen en heesters, die mij heden om de herfstkleuren der bladeren het meest in 't oog vielen; ik bedoelde niet, door van dezen meer bepaald te spreken, onbillijk te zijn jegens anderen, die niet minder tot de schoonheid van het herfst-tableau bijdragen. Door te spreken van enkelen, wilde ik slechts de opmerkzaamheid vestigen op anderen; zoo komen ze allen tot hun recht.

Alles moet echter tot het ware herfst-effect medewerken, een waterachtige herfst-lucht, om ons heenfladderende bladeren, elkaâr najagende, dikke wolken; in één woord alles wat den herfst kenmerkt. De verkleurde bladeren der boomen zijn het kleed van den herfst, dat hem past, zijn waardigheid verhoogt, maar dat op zich zelf gezien, veel van zijn schoonheid verliest. Een door den wind half geplunderde boom, met deels gele, deels bruine bladeren, op een binnenplaatsje tusschen huizen staande, geeft ons een onaangenamen indruk van verval, in de vrije natuur daarentegen wekt dit gezicht ons op, is het schilderachtig.

Ook moeten bijzondere omstandigheden samenwerken om fraaie herfst-tafereelen te tooveren. Een regenachtige nazomer met een zacht nachtvorstje, maar daarna niet te veel wind, is daarvoor zeer bevorderlijk; vroeg invallende strenge vorst daarentegen bederft plotseling alles.