Pagina:Witte 1888 Wilde rozen.djvu/30

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd
14
VOORJAAR.

die schuchter de teere knopjes naar buiten steken, maar weldra mee gaan bengelen uit den treuren.

Dat is muziek zonder luchttrillingen, 't zijn „Lieder ohne Worte."

Reeds op verren afstand is deze Corylus aan de lange katjes te herkennen, immers, terwijl die van den gewonen Hazelaar niet langer dan 5 à 9 c.M. lang zijn, bereiken ze van de C. Colurna een lengte van 15 c.M. Ze zijn echter wat ijler, waardoor de onderdeelen ervan veel gemakkelijker te onderscheiden zijn.

Als ze volkomen ontwikkeld zijn en men er dan maar even met den vinger tegen knipt, komt er een dikke wolk van stuifmeel uit, een verbazende massa, op bloem van zwavel gelijkende, maar nog veel fijner en veel lichter. Vooral is dit het geval, als ge zoo'n takje een paar uren in de warme kamer hebt staan, waardoor de helmknopjes zich alle openden; en als ge nu maar even zoo'n katje door de loep beziet, is het u geen raadsel meer waar al dat stuifmeel van daan komt.

—Kan 't u niet schelen dat stuifmeel en waar het van daan komt?

—Met uw permissie, dat wil ik wel gelooven, omdat gij 't zegt; waarom toch zoudt ge er om liegen. Maar, als ge een flinken Hazelaar in uw tuin hebt staan, is het u niet onverschillig of daar al of niet, of er veel of weinig hazelnoten aan komen. En zoo dit u persoonlijk al onverschillig is, dan is het dit zeker niet voor dien guitigen snuiter, uw oudsten of jongsten zoon, en dan interesseert het u om zijnentwil.

En waar het toe dient? Zie eens goed wat daar aan hetzelfde takje zit. Ge hebt er geen loep voor noodig. Ziet ge