|
[145]
RONDBLIK
Wat Wil Het Zenithisme ?
BRANCO Ve POLIANSKI
[auteursrechterlijk beschermd]
145
[146]
[auteursrechterlijk beschermd]
146
[151]
[auteursrechterlijk beschermd]
151
[152]
[auteursrechterlijk beschermd]
(1) Zenithisme noemt zich de revolutionaire kunstbeweging in de Balkanstaten, welke haar zetel heeft te Belgrado en geleid wordt door de beide dichters: Lioubomir Mitzitch en Branko Ve Polianski. Deze laatste vertoeft reeds eenige maanden te Parijs om er, in het hart van het « bederf », aanhang voor zijne ideeën te werven.
De grondidee van het Zenithisme is: om uit de zekere overtuiging, dat Europa en wel voornamelijk de geheele latijnsche kultuur (de zenithisten rekenen de germaansche-en slavische volkeren tot de hunne) in staat van ontbinding verkeert, door middel van het Barbarengenie (een uitdrukking der zenithisten) der jongere rassen, de mentaliteit van Europa te verfrisschen en te vernieuwen. De Kunst en wel voornamelijk, de dichtkunst is daartoe een middel.
Uit den inhoud hunner poëzie spreekt duidelijk deze nieuwe tendenz, zich uitend in verachting en haat voor de Europeesche mentaliteit in hare ontwikkeling en décadence.
Het Zenithisme stelt zich niet slechts tegen de l’art-pour-l’art-opvatting, maar tegen alles (uitgezonderd de exacte wetenschappen) wat in leven en kunst het hyprindividualisme tot grondslag heeft.
Daar hun orgaan « Zenith », uitsluitend in servisch gedrukt werd, konden wij geen kennis nemen van hunne bedoelingen. Eerst voor kort-verschenen hunne artikelen ook in duitsche en fransche taal. De hier geplaatste fragmenten zijn ontleend aan een artikel van Branko Ve Polianski.
In hoeverre de zenithisten zelf door de Europeesche Kunstkultuur zijn beinvloed, laten wij hier in ’t midden, zeker is, dat de beide grondleggers met absolute zelfopoffering hun zaak dienen.
Van Lioubomir Mitzich verscheen voor kort geleden een dichtwerk: Poëm sans appareil getitled, waarop we in een volgend nummer terugkomen.
152
|
