Van den ever
|
Van den ever | |
| Auteur | Anoniem |
| Genre(s) | Poëzie |
| Brontaal | Nederlands |
| Datering | 1334 |
| Bron | *J.F. Willems, Wapenlied van Jan den IIIe, hertog van Brabant in: Belgisch Museum voor de Nederduitsche Tael- en Letterkunde en de Geschiedenis des Vaderlands, vol. I, 1837, p. 287-296 |
| Auteursrecht | Publiek domein |
 | |
1.
Her Ever, ghi zelt
Op dit velt
Verliesen tspel;
Want die tande
Uwer viande
Zijn te fel.
2.
Her Everswijn,
Want dese hier sijn
Zo soect oetmoet
Van allen dinghen,
Eer wi u dwinghen
Dat ghijt doet,
3.
Edelen lieden
Zoudi mieden
Hebben ghegeven,
Zo haddi hierbi,
Her Ever vri,
In dere gebleven.
4.
Werct bi rade,
Ende zoect genade,
Ever, hets tijt,
Of ghi blijft
Immer ontlijft
In dit crijt.
5.
Ever, ic moet
In u bloet
Mijn tanden netten;
Want u en kan
Engheen man
Nu ontsetten.
6.
Ghi hebt gesaet
Ende mi gehaet,
Her Ever wreet,
Ic zaelt verhalen;
Ghi moet betalen,
Wien lief of leet.
7.
Ghi hebt te voren
Gedaen toren
Den vorders mijn;
Dat zal an u,
Her Ever, nu
Ghewroken sijn.
8.
Ever, u en mach
Engheen slach
Staen în staden.
Leit u hoot
In onsen scoot;
Laet u gheraden.
9.
Her Ever, vliet;
Want ghi wel ziet
U en helpt gheen weren:
Hier es zulc alleen
Ontsien cleen,
Dat ghi moocht deren.
10.
Her Ever fier,
Ghi blijft hier
Int verlies:
Ghi en cond ontgaen;
Ghi blijft gevaen,
Zijt zeker dies.
11.
Het es hier bi
Twilt, dat mi
Te vaen behaget,
Daer ic om liep,
Bies ende riep,
Ende hebbe gejaget.
12.
U hulpe zal,
Her Ever, zijn smal.
Ghi moocht wel zien;
Want gheen slop
En is u op,
Dair ghi moocht vlien.
13.
Her Everswijn,
Hier suldi sijn
Nu vercocht:
Het is wel tijt;
Want ghi sijt
Langhe gesocht.
14.
Ic hebbe gejanc,
Over lanc,
Ende groot gescal
Gehoort van honden:
Hi es nu vonden
Diet gelden sal.
15.
Wat ghi u hoet,
Ever, ghi moet
Neder vallen;
Ghi sijt ontseit
Ende ombeleit
Van ons allen.
16.
Ever, ghi waert
Onvervaert
Bleven in dere,
Had ghi gewandelt
Ende u gehandelt
Als een here.
17.
Her Ever wilt,
Nu es u scilt
In bedwanghe:
U zaels verwassen
Dat ic gebassen
Heb zo lange.
18.
Wat meendi, dwase?
Waendi enen hase
Hebben voir di?
Te dinen scanden
Sijn dine tanden
Hem comen so bi.
Ic rade di, kere!
En com nemmermere
In des Evers pas.
Ende, om dat gi immer wilt
Scoren sinen scilt
Zo haver das!
19.
Ic ben die hertoghe van Brabant.
Bi den Ever ben ic genant.
Vrient ende mage gaens mi ave,
Sonder van Baren die edel grave.
Alle dragen si op mi haet.
Mijn antwoirde nu verstaet:
Dit gedreich ende overmoet
En is eerlic noch goet;
Mer is dat ghi immer wilt
Nu duerhouwen minen scilt,
So trect te velde op enen dach,
Ende neemt daer dats u werden mach.
Somtijt so heb ic bescut
Sulken, die hier steit gecut,
Ende sine tande te miwaert dreget:
Hi lonets mi also mens pleget;
Mer wat dooch al dit gebronc?
Dat ghi verloort voir Woeronc
Waendi dat verhalen nu?
Ic hoop ic saels nu jeghen u
Also wel verweren, hier ter stede,
Als mijn goede oude vader dede.