Zingende stemmen/Oude verven
| ← Meiregen | Zingende stemmen (1916) door C. S. Adama van Scheltema | Golven → |
OUDE VERVEN
De wei ligt als een oud palet:
Oud geel — oud groen — roest rood —
En de avond zinkt
En mengelt zacht de kleuren door elkaar.
En de oude hemel mengelt zacht
De kleuren aan de avondwei
In zijnen ouden spiegel door elkaar —
Oud goud — oud groen — oud rood.
En in mijn geest vergaat de kleur
En dampt mijn ziel haar verven uit,
En mengelt zacht haar kleuren door de wei—
Al de' ouden haat — en de oude hoop — en de oude liefde —.
En ééns vergaat die veege bloei,
En ééns bloeit weerom àl de wei —
Bloeit over een mislukt geslacht —
Mislukten tijd — mislukte menschen.
En ééns bloeit weerom àl de wei,
En ééns danst daar een nieuwe mensch —
Danst — danst over ons doode stof — —
Dat is de smart, dat is de woede, dat is de wanhoop van mijn hart!