Courante uyt Italien, Duytslandt, &c./1620/12 december/Van Ceulen den 5 December
| ‘Van Ceulen den 5 December’ door een anonieme schrijver |
| Afkomstig uit de Courante uyt Italien, Duytslandt, &c., [zaterdag] 12 december 1620, [p. 1-2]. Publiek domein. |
Van Ceulen den 5 December.
Wt Franckfoert wert van den 3 deses geschreven, dat Grave Heyndrick Frederick van Nassauws voick ontrent Hanauw verwacht wert, so den roep ginck, soude weder afwaerts trecken.
[ 2 ]Ondertusschen was dat Landt-volck overal seer onrustich, ende mochte eyndelijck wel eenen Boeren-Crijgh ontstaen.
Hadden oock advys uy Neurenbergh, dat als des Keysers in Praghe ligghende Soldaeten die Stadt wilden spoelieren, de Borghers sich te samender hant, met een deel Crijgsvolck inde Wapenen begheven, ende die ghenoemde Soldaeten daer nyt gheslaeghen, met verlies van ettelijcke duysent derselve, wat hier van is, salmen ten naesten breeder hooren.
Brieven uyt Eger melden, dat die Coninginne van Bohemen sich tot Brin bevont, maer dat die Coninck in aller haest nae Presburg tot den Coninck van Hungarien Betel Gabor ghetrocken, ende van daer weder tot Brin in Moravien aen ghecomen was, hebbende niet alleen die Croon, Schepter, Lants-gulden-tafel, ende andere Juweelen, maer oock die gantsche Secretarye, met den aencleven van dien, met hem genomen: Ende hadde noch by den anderen over de 3000 Peerden, versamelende voorts dat overbleven Crijgsvolck. Ende hout men voor seecker, dat Bethel Gabor oock metten eersten sich met 30. duysent Mannen op maecken, ende tot den Coninc van Bohemen vervoeghen soude.
Wy hebben advijs uyt der Lausnits, dat de Churvorst van Saxsen een goedt deel volcks te Peerde ende te voet, met eenighe Stucken Gheschut, ende Crijghs munitien naer Liebau ghesonden hadde, maer ve Marc-grave van Jagerendorp was haer te ghemoete ghetrocken met zynen Legher, ende schier den gheheelen dagh eerst met grof Gheschut, daer na met Scharmutseringen aen een ander gheweest, also dat die gevangenen bekent hebben, datter een goedt deel van des Churvorsten volck doot gebleven was, ende by nachte weder te rugghe ghetrocken waren.