Gezelle/Voorwinter
< Gezelle
← « Mimosa » | Rijmsnoer om en om het jaar (1897) door Guido Gezelle | De regenbuie → |
Uitgegeven in Rousselaere door Jules de Meester. |
[ 295 ]
VOORWINTER
GEENEEN den schelf, in ' t zonneken,
daar heutelen te gaar
een' kooie bonte hinnekens,
en koning Canteclaer.
daar heutelen te gaar
een' kooie bonte hinnekens,
en koning Canteclaer.
Het wordt allengskens winter, en
de dagen zijn op niet
gesmolten, zoo me'aan beider einde,
en bij der ooge, ziet.
de dagen zijn op niet
gesmolten, zoo me'aan beider einde,
en bij der ooge, ziet.
't Zijn scherpe naalden ijs alree
geschoten in de gracht,
en sneeuw is over 't land alom:
gevallen, van den nacht.
geschoten in de gracht,
en sneeuw is over 't land alom:
gevallen, van den nacht.
De zonne en is maar opgestaan,
en weêr al wilt zij, west-
genegen, na nen lach of twee,
ten avonde en ten nest.
en weêr al wilt zij, west-
genegen, na nen lach of twee,
ten avonde en ten nest.
Ze nikt en, eer de wolken heur
een' wijksteê opendoen,
zoo werpt zij naar de wereld nog
nen langen zonnezoen.
[ 296 ]een' wijksteê opendoen,
zoo werpt zij naar de wereld nog
nen langen zonnezoen.
Het zonnelicht verzomert huis
en schelf en schure en stal,
één spanne, op elken dag; en dan
is 't winter overal.
en schelf en schure en stal,
één spanne, op elken dag; en dan
is 't winter overal.
Benèen den schelf, aan 't borsten, in
de middagzonne, staan,
of liggen neêre en bakeren
twaalf hinnen en een haan!
de middagzonne, staan,
of liggen neêre en bakeren
twaalf hinnen en een haan!
17/12/'96.