Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Humanita (2)

← Af­fa­bi­li­ta. […] Be­leeft­heyt in ’t spree­cken. […]

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al., vertaald door Dirck Pietersz Pers Hu­ma­ni­ta. Be­leeft­heyt, p. 38

Pro­mis­sio­ne. Be­lof­te →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 38 ]

Humanita. Beleeftheyt.

EEn vrouwe gekleet als een Nymphe, die met een lachende bevalligheyt een hondeken onder haeren arm hout, ’t welck haer aengeſicht met ſijn tonge leckt, vriendelijck quiſpelſteertende, ter ſyden ſtaet een Oliphant.
 Beleeftheyt beſtaet daer in, datmen ſijne grootheyt en hoogheyt verberge, en ſich nedrigh ſtelle, tot welbehagen en voldoeninge van andere luyden, die van minder ſtaet zijn als zy ſelve.
 In ’t kleed van een Nymph iſſe gemaelt, om de lachende bevalligheyt, en dat door de toeſtemminge van de abelheyt: En dit betoont oock het hondeken, ſt welck zy liefkooſt, om haer doen aengenaem te maken, ter begeerte van haeren meeſter.
 De Oliphant vergeet ſijn grootheyt, om aen den menſche dienſt te doen, van de welcke hy ſoeckt in eere en achtinge gehouden te weſen. En derhalven is hy van de Oude, voor een teycken van beleeftheyt gehouden geweeſt.