Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Preghieri
| ← Oratione. Gebed | ‘Preghieri. Gebeden, Aenroepingen’ door Cesare Ripa | Preghiere a Dio. Gebeden tot God → |
| Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 134. Publiek domein. |
Preghieri. Gebeden, Aenroepingen.
TWee oude beſchrompelde, droeve, mancke, ſcheele en ſwaermoedighe Vrouwen, in ’t blaeu gekleet, gelijckſe Homerus afmaelt: Manck wordenſe, miſſchien, gemaelt, om als men wil bidden, men de knyen buyght: ofte om datſe met een twijfelachtigh of manck gemoed gaen te bidden, hebbende gantſch geene ſeeckerheyt, om te verkrijgen ’t geene zy bidden.
Het aengeſicht ſtaet droef, overmits de Gebeden zijn werckingen die den aflaet uytdrucken, en een gebreck van dingen, die zy niet hebben: of een vreeſe van die niet te verlieſen, ’t geene zy vrywilligh beſitten: en de behoeftigheyt, alhoewel die een oorſake van volmaecktheyt is in de ſtad, gelijck Ariſtoteles ſeght, niettemin iſſet een teycken van gebreck, baerende treurigheyt en magerheyt in beſondere Menſchen, gelijck hy voorder ſeyt, en daerom wortſe oock aldus afgemaelt.
Scheel zijnſe, om uyt te drucken door de verſcheydenheyt en ’t geſicht haerder oogen, het onderſcheydt van ’t opmercken haeres verſtands, weſende gemeenlijck van tegenſtrijdige meeninge, te weeten, die geene die een ander bid, en die geene van wien wat wort gebeden.
Het blaeu kleed beeld af, dat de Gebeden van Hemelſche verwe moeten weſen, niet vermomt noch geveinſt, noch met gemaeckte reedenen opgeſmuckt, maer reyn, ſuyver, oprecht en waerachtigh, indien de Menſche wil verkrijgen ’t geene hy wenſcht en begeert.