Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Sollecitudine (1)

← Con­ver­sio­ne. Be­kee­rin­ge

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al., vertaald door Dirck Pietersz Pers Sol­le­ci­tu­di­ne. Be­kom­mer­nis­se, p. 36

Sol­le­ci­tu­di­ne. Be­kom­mer­in­ge →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 36 ]

Sollecitudine. Bekommerniſſe.

EEn vrouwe in ’t root en groen gekleet, houdende in de rechter hand een prickel of ſpoore, en in de ſlincker een fackel.
 Het roode en groene kleed, bediet te gelijck de hope en het verlangen, waer uyt de Bekommeringe voortkomt.
 De prickel bediet het krachtigh verlangen om een ſaecke te verkrijgen, of ten eynde te brengen. Daerom gebruyckte Theocritus dickwils de Bekommeringe voor een Minneſuchtige quetſinge of prickel der Liefde.
 Door de fackel wort mede te kennen gegeven het verlangen en de opmerckende Bekommeringe, diewelcke in ’t hert brandende, niet toe laet, datmen in vreede leeft, ’t en zy men tot een goed eynde gekomen is.
 De vlamme beteyckent de Bekommerniſſe: want zy doet met groote vierigheyt en ſnelligheyd haer werckinge, doch zy verteert allenskens ’t geene zy noodig heeft, om haer eygen glans en weſen te onderhouden.