Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Sollecitudine (2)

← Sol­le­ci­tu­di­ne. Be­kom­mer­nis­se

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al. Sol­le­ci­tu­di­ne. Be­kom­mer­in­ge, p. 36

Sol­le­ci­tu­di­ne. Be­kom­mer­in­ge →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 36 ]

Sollecitudine. Bekommeringe.

EEn jonge dochter met vleugels aen de ſchouders en voeten, hebbende de armen en beenen bloot, hebbende een roode dwersſluyer, met een geſpannen booge in de ſlincker hand, treckende mette rechter een pijle uyt den koocker, en voor haere voeten ſal een Haene ſtaen.
De vleugels aen de ſchouderen en voeten, bedieden de ſnelligheyt en de Bekommerniſſe, en daerom ſeyt men, hy heeft de vleugels aengepaſt, wanneer yemant Bekommert is over ſijne wercken, daerom ſinght Virgilius als Cacus de dief vervolght was van Hercules,

De vreeſe past hem wiecken aen,
Dat hy vlucht in een holle baen.

De naeckte armen en beenen, bedieden de ſnelligheyt en vaerdigheyt: en de roode verwe komt door de gelijckeniſſe van ’t vier, ’t welck Bekommerniſſe bediet, door reden die alreede geſeyt is.
De geſpannen booge en de vaerdige pijlen om te ſchieten, zijn de geſtadige opmerckingen van ’t gemoed, diewelcke de gedachten tot het werck, als nae haer eynde ſtieren.
Een Haene worter by gedaen, weſende een bekommert dier, ’t welck op ſijn bepaelde uyren, wacker wort om te kraeyen, en daerom laet de Bekommerniſſe hem niet toe, dat hy ſijnen ſlaep magh vol uyt ſlaepen, gelijck Homerus ſeght.