In slechten luijm met bittren mont,
Kruypt brommend hij de kaemer ront.
De vreughde van het wedersien
Is so verkeerd in droef gegrien.
En erger wordt het nog gesteld,
Als hij van 't suur verdiende geld,
Sijn mael gaet doen met sijn cornuijt
Sijn wegh weêr vindt de deure uijt.
daar-over komt de man in huijs.
Gedruckt, bewaerd door 't levens Kruijs,
Veruld van weêdom om 's lands staet.
Ai siet!hoe vlugh die buij vergaet,
wanneer der hutspot soete geur
Hem tegentreedt al in de deur,
Wanneer de rosbief sappich sacht,
Hem op de tafel tegenlacht,
Wanneer de struijf met gulden gloet,
sijn mont van vreugde waat'ren doet.
Ai siet!hoe dan zijn tedre min,
sich uijt bij sijne hartsvriendin.
Dus huijsvrouw, hout dit boek te vrint,
vaeck men u in de keucken vindt;
Beleer de maeght en bouw haer op,
En dickwijls licht de decksels op.
Bedenck, 't kan niet genoeg geseijt
,,De Huijsvreé in de keucken leijt
- uit ,,de Huijsvrouw
