van de meesten onderscheiden, daar hij, even als in zijne natuurstudien, zoo ook in zijn litterarische studiën de massa zijner kundigheden beheerscht en weet dienstbaar te maken aan het plan, dat hij zich ontworpen had. Willen wij weten, waardoor hij dat meesterschap verkreeg, wij zullen de oplossing vinden in zijne voortreffelijke methode of wijze van studeren, in de grootschheid van het doel dat hij zich te bereiken had voorgesteld en in de standvastigheid, waarmede hij ernaar gestreefd en voor gewerkt heeft. Die als hij met den voortreffelijksten aanleg voor natuurstudie alle zijne krachten inspant om het eenmaal ontworpen levensplan te verwezenlijken, die er alles voor overheeft, die het nimmer uit het oog verliest, die er alles aan dienstbaar maakt en daarbij noch door ziekte, noch door vroegtijdigen dood er in verhinderd wordt, kan onbegrijpelijk veel, wat anderen niet kunnen, en het gezegde van den Romeinschen biograaf aangaande cicero's vriend atticus geldt in niet mindere mate van alexander von humboldt: sui cuique mores fingunt fortunam[1]. Want ons lot, ook het lot onzer studiën en de volvoering van ons levensplan, hangt af van ons zelven.
Meent niet, dat ik met die uitspraak mijn geloof aan hooger bestuur zou opgeven. Dat hooger bestuur heeft het zoo gewild. Zonder een karakter te hebben, zouden wij geen menschen kunnen zijn.
- ↑ Iemands karakter vormt zijn levenslot (Wikisource-ed.)
