wighe schande ende straffe souden lijden, als hebbende door onsen eyghenen wille ende toedoen, die selve op onsen hals ghehaelt: Ende ter contrarien, So alles wat wy hier te vooren ghedaen hebben, ende alle den last van dese sware oorloghen, by ons
'n Vorsten leven was toegelegd. Uit syne verschilschriften blykt ook, dat, indien deze taak aan zyne pen was toevertrouwd geweest, zy niet zachter zou geschreven hebben. Doch deze woorden hebben geene andere beduidenisse, dan de taal, welke iemand in verbystering, uit eene innigste liesde van zyn harte, uit de tederste bekommering van eenen oprechten dienaar voor zynen meester spreekt. Wy moeten daar in geene bedillingen vinden; en veel minder eene reu- keloosheid in de Apologie zelve. Het is een antwoord op een alter afschuwlykse geschrift, waar by een willekeurig heerscher in zyne woede, Adeldom, 's Princen goederen, vyf-en-twintig duyzend gouden kroonen en vergiffenisse der grootste misdaden, belooft; om Hem, tegens wiens handelingen de boosheid niet bestand was, van kant te helpen; na dat zy, hoe vol van verdoemelyke doeleinden ook, zich daar in altoos te vergeefsch hadt werkzaam getoond. Moest men, tot dit zo geweldig uitersten gebracht, daar op koel, met eene verslaauwde stem spreken? Wat sou die uitgedaan hebben? Wat zou dan een volk, waar voor deze Verantwoording geschreven, en waar van PHILIPS, gelyk hy verdiende, overuid verfoeid werdt, van 's Vorsten standvastigheid en doeleinden gedacht hebben! Wat zouden anderen daar van gezegd hebben, zelss de vyanden! Wat zou men er nu van denken ! Ja maar de Staten vonden, eenige maanden na de Utgave, daar zo veel galle in, dat zy het werk by de Boekverkopers lieten ophalen en in 't vier verbranden. Dit zegt Herrera; en AMELOT DE LA HOUSSAIYE gaf zich de moeite om het over te schryven (in de not. sur les Mem. pour servir à l'Hist. de la Rep. des Prov. U. par AUBRIJ DE MOURIEZ. p. 160.) maar niemand in ons land, om daar voor naar bewys te zoeken.
