nochtans eensdeels de eerbaerheye en het ons niet toe dat wy selve ons eygen lof souden verhalen, dwelch al te sweer om doen is, al hadde men noch so groote mate ende manierlickheyt veorghenomen daer in te gebruycken: eensdeels oock en woude het ons niet wel voeghen noch aenstaen, dat wy der vyanden fauten ende mishandelinghen souden verbreyden, ja het dochte ens veel beter eenen deel van haer ongheschickte ende onbehoorlicke aenslaghen met stilswijghen te vergraven, dan de selve (hoe wel met der waerheyr) ruchtbaer maeckende, yemant oorsake gheven om te vermoeden, als souden wy gheneycht zijn om van ander luyden qualick te spreken. Maer nu, mijne Heeren, naedemael dat door dese verbanninghe niet onse eyghen persoone alleenelick ghestraft ende tot eenen roof ende buyt wreedelick ghestelt wert: maer dat elck een claerlick siee ende bemerct, dat men onder t'decksel van onse quetsuren de gantsche ghemeynte ende den gheheelen staet van dese landen soekt te verwonden : (alsoo na t'selve niet meer en gheschiet by cleyne smaetschriften ofte sameuse libellen, ghemaeckt by luyden van gheener weerden, ende der welcker schandelick naespreken ons noyt meer beweecht en heest, dan de tonge van een eleyn slangs-
