deren, om ons insgelijcken van onghetrouwicheyt te beschuldighen. Wy en willen niet ontkennén, ende in desen ghevalle stemmen wy met den Coninck ende t'huys van Spaegnien wel over een, dat ter werelt niet strasweerdigher en is, dan de mensche, die met dese twee vlecken besmet is, namelick met ondanckbaerbeyt ende met ontrouwe: ende dat de ghene die yemant met dese twee dinghep beswaert ofte ghelastert heeft, hem wel alsoo veele heest gheseyt, als of hy t'samen in eenen hoop vergadert hadde de reste van alle de lasteringhen, die soo wel de wijse als d'onwijse, de bescheydene als d'onbescheydene souden weten by een te repen. Maer insonderheyt hoe dat een Heere van meerderen ende édeleren huyse is dies te meerder schande ende oneere sal hy oock behalen, soo hy van sulcke fauten can overtuyght werden. Ende wy selve en weygheren ons gheensins, van alle mensehen verhaet, ja van der aerden wtgheroeyt te werden, ende dat onse ghedachtenisse ten eeuwighen daghen verwelcke, soo verre als wy bevonden werden sulcks te wesen. Maer t'selve sal zijn op sulcke conditie, dat soo wy connen bewijsen, dat gheen Prince ter werelt ondanckbaerer en is teghen eenen armen Heere, dan even de selsste die ons van ondanck-
