»Nog niet, wij zullen daarmede wachten tot de vereeniging, die u van zijn zoon scheidt, onherroepelijk gesloten zal wezen,” hernam Karel, die niet de gewoonte had van volkomene oprechtheid tegenover hen, die de politiek hem raadde te ontzien of te verschalken. Jehanne keurde dit af; maar zij had geene vrijheid hem dat te zeggen. Slechts toonde zij zich dankbaar voor de bescherming die hij haar verleende, en ving toen aan met haar voorstel om meester Hans te gebruiken voor het schilderwerk in hare kapel. Karel de Stoute keurde het goed en gaf haar de vrije beschikking over den tijd van zijn meester-schilder, die hem, zooals hij er bijvoegde, toch niet van groot nut was.
»Een konstenaar als deze heeft aanmoediging noodig en voldoening,” was haar antwoord, »en die.... ontbreken hem hier. Uwe Doorluchtigheid voegt hem nimmer een goed woord toe.... Het afbeeldsel van Me Vrouwe van Portugal, uwe doorluchtige moeder zaliger, is zóó welgelijkend, dat een elk zich dies verwondert, en Uwe Genade heeft hem niet eens daarover geprezen.”
»Dat zou wel kunnen zijn, me lieve; ik heb zooveel in 't hoofd, en hij zelf doet niets om zijn opmerkzaamheid te winnen.”
»Hij meent dat hij onbescheiden zou zijn, dit anders te willen doen dan door zijn werk alleen.”
»Waarheid is, dat anderen mij kwellen door lastigen drang.”
»Zoo geef hem uit vorstelijke grootmoedigheid, wat anderen afdwingen. Ik ben zeker, dat Monseigneur nog niet eens een blik heeft geslagen op zijn conterfeitsel van Mejonkvrouwe Maria van Bourgondië, dat bijna voltooid is.”
Karel stemde haar toe, dat hij het nog niet had bezichtigd. Zij deed hem inzien, hoe deze veronachtzaming den kunstenaar hard moest vallen, en met zachten ernst en vriendelijk gekout wist zij hem te bewegen nog in ditzelfde uur den meester in zijne werkplaats op te zoeken. Zij trachtte den Hertog al sprekende zekere vooroordeelen, die deze bleef houden tegen den schilder, te ontnemen; en op die wijze zachtkens overgehaald en wel voorbereid tot dat bezoek, liet Karel zich meetroonen, slechts van Co quinet gevolgd en Jehanne bij de hand voortleidende. Deze had den ganschen hofstoet wel willen samenroepen, om getuige te zijn aan Jehan's triomf! Zonderlinge triomf in waarheid, die haar werd te aanschouwen gegeven, nadat Coquinet met blijde haast de deur voor den Hertog had opengeslagen! Men zag meester
