van het Romeinsche kostuum versmaad ― omplooide hare gestalte met de edele deftigheid van een standbeeld, en viel neder tot op de fijne voeten, wier rijk schoeisel slechts even zichtbaar werd; maar daarentegen liet dit kleed de armen ontbloot tot op den schouder, waar het enkel door een gouden gesp werd teruggehouden, en dus die armen, zoo vol en zoo rond, de geheele vrijheid liet van beweging; en met hoeveel aanminnige gratie wist Lasthenia van die vrijheid gebruik te maken! Vloeiden de woorden als bij ingeving uit haar mond, die zelfde ingeving bezielde op 't zelfde oogenblik hare gebaren; spaarzaam waren ze zeker, maar eene spaarzaamheid, die nooit armoede werd, en nooit matheid. Het vuur der bezieling en der inspanning brandde haar op de wangen, en zoo vaak de koralen lippen zich openden onder het versneld ademhalen, lieten zij geparelde tanden zien, die de vergelijking met echte paarlen durfden uittarten.
Was het wonder dat Athene aan hare voeten lag, nog eer het had gehoord, maar zoo haast het had gezien?
Toen haar laatste woord was gezegd, toen de behoefte der toejuiching zich voldaan had tot vermoeiing toe, toen kransen en kronen, neêrgeworpen aan hare voeten, op haar wenk waren neêrgelegd op het altaar van Ceres, nam de echtgenoot van den tweeden Archont, die het recht had bij dit feest de gewijde rijen aan te voeren, haar bij de hand, en deed haar uitgeleide tot aan den dorpel van den tempel, gevolgd door alle priesteressen; daar ontving haar Nicias uit die waardige handen, gelijk het tot daar was, dat hij haar straks had verzeld. Dit nu was het beslissende oogenblik; het was zoo goed als eene verloving, waarbij het geheele volk tot getuige werd geroepen. Ook kleurden zich de wangen van den edelen Griekschen jonkman met een levendigen blos, en schitterden zijne donkerblauwe oogen van hartstochtelijke vreugd, en genietende een dubbelen triomf de zijne en de hare, daalde hij met eene vlugheid, als droegen hem wieken in plaats van voeten, den tempelheuvel af, midden door de schaterende volksmassa's heen. In het atrium, waar hij haar eerst den krans had gebracht, moest hij Lasthenia vaarwel zeggen; nog had de bruidegom geen recht het vrouwenvertrek binnen te gaan, waar slechts de
