Pagina:Bosboom-Toussaint, Het Huis Honselaarsdijk in 1638 enz. (1886).pdf/49

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

Intrigues, die altijd zonder ander gevolg werden afgesponnen, dan het verderf van wie er in gedeeld hadden, zoo zij onder het bereik gebleven waren van Richelieu’s wraak. Men wilde dus die doorreize beperken tot een stillen doortocht, waarvan de kosten niet voor haar gedragen zouden worden, en waarbij men haar verzoeken wilde met de meeste haast voort te trekken, zonder zich in eene der hoofdsteden op te houden, tot in Zeeland, om daar den eersten gunstigen wind den besten af te wachten tot den overtocht naar Dover. Maar Frederik Hendrik wist dit hard besluit te veranderen, door dien Heeren indachtig te maken hoe deze Koningin, hoewel nu zonder invloed, toch eenmaal den haren had gebruikt in hun belang en hen zelfs met duizenden had ondersteund, en dat in ’t eind zoo dankbaarheid voor bewezen weldaden tegenover eene gevallene weldoenster al niet tot de politieke deugden behoorde, toch als christelijke deugd door een Christenvolk behoorde geoefend te worden; met één woord, door welken drang van redenen dan ook, Frederik Hendrik overwon, en verkreeg zelfs meer dan hij aanvankelijk had gevraagd. Wij hebben het reeds gezegd, toen de Staten en de steden eens besloten hadden Maria de Medicis »een goed onthaal te doen,” maakten zij er voor hunne eigene voldoening, meer dan voor de hare wellicht, eene overluisterrijke ontvangst van. Met welk gevoel zij die hulde ontving, kunnen wij nagaan als wij alles samentrekken wat er was voorafgegaan, wat er nog onderwijl voorviel en wat zij verder vreezen moest. Dit geleide onder toejuichingen en feesten, als van stad tot stad, maakte het haar tegelijk onmogelijk ergens langer te vertoeven, dan hare gastheeren het vooruit besloten hadden, en om het zoo eens uit te spreken, regelden de programma’s der feesten te harer eere tegelijk den duur van haar verblijf.

Te ’s Hage, waar zijn doorgaand verblijf den Prins den meesten invloed gaf, had zij langer kunnen vertoeven dan elders, en toen het heengaan ook daar noodig werd, vond zij op Honselaarsdijk, in ’t eigen lusthuis van den goedhartigen Vorst, al de gastvrijheid, al de edelmoedige bescherming, waarop haar ongeluk en haar rang recht hadden, waren het ook niet hare deugden en volkomenheden, die men er mede eerde.

Maar ook aan den tijd van dat verblijf te Honselaarsdijk moest