Pagina:De Duinen en Bosschen van Kennemerland, Van Eeden 1868.djvu/99

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

81

Het gras wordt groener, de lucht zachter; de beuken, eiken en linden laten hun eerste blaadjes zien; de loverachtige vruchtjes der iepen fladderen in den wind en overdekken den grond met jeugdigen tooi.—De Ficaria en Corydalis verwelken, en als haar opvolger komt de kleine hoenderbeet (Veronica hederaefolia L.), met ronde, gelobde blaadjes en lichtblaauwe bloempjes; het aardveil (Glechoma hederacea L.) met lange kruipende stengels en helder violetblaauwe bloemen, en eindelijk de Veronica Chamaedrys, een der talrijkste en bevalligste plantjes van onze omstreken. De stengels zijn teeder, dun, half kruipend; de blaadjes lichtgroen met gekartelden rand; de bloemen vrij groot, hemelsblaauw, spoedig afvallend.—Daarom heet het in het Duitsch, "Männertreue", in het Hollandsch "Eerenprijs." In beide benamingen ligt bittere ironie.

De vogels vermeerderen nu in aantal: De fluiter (Phyllopneuste sibilatrix) vliegt boven de hooge boomen uit en zingt daarbij zijn eigenaardig lied. Dat lied is zeer kennelijk, en reeds de gedachte daaraan brengt lente in ons gemoed. Het klinkt ongeveer: ti—ti—ti—tititititi—zzzzzwi.

De Veronica Chamaedrys blijft haar azuurblaauwe bloemen rijkelijk geven; zij wacht haar witte vriendin, de Stellaria Holostea L., de mei-koningin van den Haarlemmerhout. Het gras is nu overal hoog, prachtig groen; hier en daar wiegelen reeds de bloemen der Dactylis glomerata, het eerste en laatste, het gemeenste gras in den Hout. De boomen zijn nu met helder groen bekleed. Het opschietende gras verbergt de onreinheden van den naakten grond en vormt met regt een kleed; er komt een soort van deftigheid, van netheid in de natuur; men ziet geen storende kale plekken; het is als een zondag, als een bruiloft,—en de menschen volgen de natuur na en maken hunne huizen schoon.—Dan komt de koningin van den Hout, de Stellaria te voorschijn; met duizende stervormige, rank gesteelde bloemen tooit zij het lichtgroene gras; hare bloemen zijn zoo wit als sneeuw en zoo rein als waren ze uit papier geknipt.—De zachte voorjaarsregen heeft opgehouden; het reukgras (Anthoxanthum