Pagina:De dichtwerken van P.A. de Génestet.pdf/291

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

VER VAN HUIS.

(Ter gedachtenis vanC. d. A. v. d. H. † te Cannes, Februari 1860).



Ver van huis, in gindsche dreven,
Waar de lijder lichter zucht
En aan liefelijker lucht
Balsem vraagt voor ’t kwijnend leven;
Waar de kunst genezing spelt,
Doch alleen de schoot der aarde,
Der cypressen stille gaarde
Van „genezen kranken” meldt!

Ver van huis, o jonge strijder,
Die bemind hebt en geloofd,
Legde ook gij nu ’t moede hoofd
Neder – een genezen ljder!
Neder – op uws Heeren woord,
Zijn genade en heil verwachtend,
Naar een schooner Land versmachtend,
Dan der wereld lieflijkst oord!

Ver van huis.... Toch in die verte
Zijn uw vrienden in den geest
U wel vaak nabij geweest,
Met de liefde van hun harte,
Met den troost van hunne trouw,
Met de erinring van ’t verleden,
Met hun vurigste gebeden,
Met hun hoop, hun vrees, hun rouw!

Thans ook aan uw stervenssponde
Drukken we u nog eens de hand;
Bij uw graf in ’t verre land
Scharen wij ons mede in ’t ronde: