— zoo in groote trekken — hm! een aanduiding te geven, wat naar zijn — hm! meening — gedaan moest worden — tegenover dit-hm! — maatschappelijk kwaad!
De kapelaan complimenteerde hem voor de waardevolle bijdrage, die de consul gegeven had, tot opheldering van de zaak, waarna de discussies over dit punt beschouwd werden als afgeloopen, en de, door den kapelaan voorgestelde naam aangenomen werd: „de Vereeniging voor gevallen vrouwen van St. Petri."
Consul With streek zijn zwarten knevel glad en zat op de loer om naar zijn horloge te kijken. Het was zijne vrouw, die hem gedwongen had aan deze vergadering deel te nemen, waar behalve hij geen ander heer dan de kapelaan aangetroffen werd. Overigens was het de élite van de allerfijnste dames der stad, die om deze reden samengekomen waren, ten gevolge van een verzoek van den kapelaan. Consul With was uitgenoodigd, omdat men een van de rijkste en beste namen der stad onder de stichters wenschte te hebben.
Kwade tongen zouden misschien zeggen, dat de consul vreemd uitstak juist in een vereeniging van dezen aard, want in werkelijkheid stond hij in geen goeden reuk.
Eenigen vonden een verontschuldiging voor hem in die omstandigheid, dat consul With bijna gedaan had, wat een beroemd Deensch theoloog Kierkegaard wilde, dat Luther gedaan zou hebben — namelijk dat hij getrouwd was met een strijkplank. Want mevrouw With was het platste wat men onder de oogen krijgen kon.
