Pagina:Geschiedenis der vaderlandsche schilderkunst sedert de helft der XVIII eeuw vol 1.djvu/433

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
411
VADERL. SCHILDERKUNST.

niet waarſchijnlijk voor, zoo min als de twee volgende vertellingen van dien naams oorſprong, waarvoor men immers met meerder waarſchijnlijkheid het dorp Berchem bij Antwerpen zou kunnen verkiezen, als de plaats, van welke de ouders of voorouders van dezen Schilder afkomſtig konden zijn.
 Zijne Schilderijen worden ten aanzien der ſchilderwijze doorgaans onderſcheiden in die van eenen krachtig donkeren Italiaanſchen — en die van eenen helderen vrolijken toon; de eerſte zegt men zijn van zijnen vroegeren en de anderen van zijnen lateren tijd. Zeer verſchillende onderwerpen behandelde hij met dezelfde vaardigheid en gemakkelijkheid: muntende even zeer uit in tafereelen van eenen grootten, als in die van eenen kleinen omvang. In den ſmaak van spanjoletto ſchilderde hij kloeke beelden, zoo als die der Evangelisten en anderen; aangaande herderlijke Tooneelen, levert eene Schilderij met levens groote Beelden en Beesten in de Verzameling van de kunstlievende Heeren gevers te Rotterdam, eene uitſtekende proef van berchem’s zeldzaam kunstvermogen op, In de Verzameling van Mevrouw van leyden te Warmond, is eene ſchoone Schilderij van berchem waarop eenige Legerwagens door eene bende Ruiterij worden aangevallen, in eene rotsachtige ſtreek; akelige Tooneelen van vechtende, dooden en gekwetſten, zijn op eene natuurlijke wijze daarin voorgeſteld [1].

De
  1. Deze Verzameling werd den 31 Julij 1816, openbaar verkocht, de gemelde Schilderij is op die Catalogus te vinden onder No. 3.