Naar inhoud springen

Pagina:Gezelle, Laatste verzen (1901).pdf/36

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
't Is hooimaand. In den meersch is man
    en vrouwe,
den arrebeid, om God en land,
    getrouwe :
eenieder, haastig, henenvimt
en vorkt....
    Naar huis! De donder dreunde daar
    al! Horkt!

't Is heet! De zonne duikt heur in
    de wolken.
„Te wapen!” roept er een: „Waar zijn
    de dolken?
De vijand is in 't land! 't Zij waar
    hij zit,
bereidt den goedendag, en — elk
    in 't lid!”

III.

Het Vlaamsche heer staat immer pal,
daar 't winnen of daar 't sterven zal:
alhier, aldaar, aan lange lansen,
    de leeuwen dansen.

De winden schudden, met geweld,
de zwarte blomme in 't geluw veld:
de kwaden zien, beneên de transen,
    de leeuwen dansen.