Naar inhoud springen

Pagina:Gezelle, Laatste verzen (1901).pdf/48

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

EN DAARMEE AL.



‘k En heb vandage, o levensbronne,
geen eenen keer gezien u, zonne,
‘t en zij te noene, en bij geval,
een witte plekke, en daarmeê al.

Een witte plekke, in ‘t grauw gesteken,
der blind gedoekte hemelstreken:
hoe is ‘t dat ik u heeten zal?
Een witte plekke, en daarmeê al!

‘t Is duister ommentomme en ‘t leven
van ‘s werelds ooge is uitgewreven
op, over mij en ‘t aardsche dal,
een witte plekke, en daarmeê al!

En, krijge ik, nu, dat Paaschen hier is,
dat levenslustig mensche en miere is,
voor oosterlied en lofgeschal,
een witte plekke, en daarmeê al?