148
lygonum-honig te gaan proeven en hij klimt tegen den stengel op, dan komt hij niet ver—telkens en telkens weer blijven zijn pooten aan de kleverige haren, waarmede de geheele plant bedekt is, vastzitten en als hij niet gauw rechtsomkeert maakt—dan kan hij voorgoed blijven steken en van honger omkomen.
Zoudt ge niet haast moeten toegeven, dat zoo'n polygonum de zaakjes netjes weet te overleggen?
Kortstijlige bloem van
Hottonia palustris.
Roode bloemen in 't water zijn er niet veel, de meeste zijn geel of wit—ik ken er eigenlijk nog maar een, de waterviolier (Hottonia palustris), maar die is dan ook veel mooier, dan onze veenwortel—ook in Juni te vinden bij duizenden, overal, maar niet in brak water. Rondom Amsterdam is een tooverkring, waar binnen de Hottonia niet komen kan; de linie Geinbrug, Abcoude, Uithoorn, Aalsmeer, Haarlemmermeer, (ongeveer hetzelfde wat in onze krijgskunde tegenwoordig de "stelling Amsterdam" heet).
Maar eerst zal ik u vertellen, hoe de bloem er uitziet. Boven het watervlak verheft zich een slanke, rechte stengel van 2–6 dM. hoogte, die aan zijn topgedeelte vijf tot tien kransen draagt, die elk bestaan uit 5 of 6 groote bleekroode bloemen, duidelijk herinnerend aan primula's—vijfkant met een geel vijfkant hartje. Ik moet altijd denken aan lichtkronen of kandelaars, als ik die bloemen zie of wanneer ik ze mij voorstel, Ze staan zoo rechtop en de bloemen zijn zijdelings gericht, zoodat hun grootste kleur-oppervlak in het oog valt.
Nooit zal ik vergeten, hoe wij op een natten Meidag in '94 de sloten en plassen tusschen Ankeveen en Uitermeer
