57
andere bloem. Hebt ge een beetje geluk en ververscht ge uw oplossing van tijd tot tijd, dan kunt ge het wel zoover brengen, dat de zaden geheel rijp worden, en dan zal waarschijnlijk de bloem, die met het vreemde stuifmeel bestoven is, meer en betere zaden bevatten. Misschien krijgt die andere in het geheel geen zaden.
Maar zoover zijn we nog niet en ik ben u nog mijn rietzanger-verhaal schuldig.
Ik wist een nestje van de boschrietzanger in een boschje bastaardwederik. Dat woord bastaardwederik is weer een leelijke naam voor een mooie bloem; de Duitschers noemen hem wilgenroosje, dat is vrij wat aardiger.
Het is een echte moerasplant, altijd aan slootkanten, veelal nog buiten het riet vlak aan het water. Met hun langwerpige, vale bladeren aan de rechte, manshooge, naar boven vertakte stengels, die meestal in groote menigte bij elkander staan, maakt een groep van deze planten uit de verte wel de indruk van laag wilgenhout.
Maar in de zomer en tot ver in het najaar, dragen die takken duizenden groote prachtig roode bloemen, die dan een purperen zoom vormen langs de blauwe watervlakte.
Die wilgenroosjes staan bij de vogels goed aangeschreven, verscheidene soorten bouwen bij voorkeur hun nestjes tusschen hun stengels, hetzij op de grond of hangend tusschen de takken — vooral als de planten niet onmiddelijk aan de waterkant staan, maar wat meer achterwaarts, waar de rietzoom grenst aan boschjes van laag elzen- en wilgenhout.
Het was dan een bijzonder mooi nestje en het lag zoo innig mooi verscholen in de wilgenroosjes. Nu komt daar nog bij, dat ik het gevonden had op een buitengewoon schoone Meimorgen. Het had die nacht zwaar gedauwd;
