100
heidesoorten vormen de helmdraden een open kroontje, de helmknoppen sluiten weer aaneen, en de stempelknop steekt een eindje buiten de koker van helmknoppen uit.
Hier begint het er al op te lijken, maar de volle bloei is het nog niet; dan staan er telkens een stuk of drie, vier bloemen vlak bijeen. Toch zullen we dit plekje onthouden, het is niet zoo nat, of we kunnen er in de zomervacantie droogvoets door, om de mooie veenbessen te zoeken, die dan in plaats van de bloemen het mos kleuren.
Laten we nu om de plas heenloopen; dan is het meteen tijd, eens uit te rusten. Ik zal u een zitje wijzen, zooals ge er waarschijnlijk nooit een gehad hebt, hoog en droog en toch midden in het water.
Volg de rand maar, dan krijgt ge geen natte voeten. Wat is het buntgras laat van het jaar! Er is nog haast geen nieuw blad te bespeuren. De lange, gele pijpdoorstekers staan alle nog kaarsrecht omhoog; aan de top dragen som- mige nog de verdorde aren van verleden jaar. ’t Is jammer voor het buntgras, dat de lange pijpen uit de mode raken, of liever, jammer voor de bezembinders; die verdienden vroeger nog eens een extra-centje met het snijden van de droge bloemstelen van dit heigras. "Hebt ge nog een groot- vader en een oom, die lange pijpen rookt?” Wel, doe hun dan een plezier; neem een dozijn flinke doorstekers mee in de plantenbus.
Straks als de bunt gaat bloeien komen soms arme boertjes om het te maaien en het als strooisel voor het vee te ver- koopen; dan heeft het lange aren gekregen, die een paars- blauwe tint hebben; aan die kleur dankt dit gras, dat op elke vochtige heide in menigte voorkomt, ook zijn tweede latijn- sche naam: Molinia coerulea; wat blauwe Molinia beteekent.
Ziet ge wel, dat het hier in de vochtige grond heuveltjes vormt, net met stroo bewassen molshoopen ?
