Pagina:Herman Gorter, Verzen (1890).pdf/83

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
O weenen weenen weenen,
o lachen lachen lachen,
haar armen deden me dragen,
haar handen deden me schragen
als een hooge hooge wagen —
misten hebben geschenen
lachend als blanke vanen —
om ons tweeën henen
fonkelden vallende tranen,
ik wist wat mijn oogen zagen.