Pagina:Herman Gorter, Verzen (1890).pdf/86

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

't Is alles weenen, de storm, het huis,
de grijze hemel om alles henen —
voor me een vrouw, hoor hoor gesuis
ademen stil door al dat weenen.
O mijn hart klopt zoo verschrikkelijk.

O mijn hart klopt zoo verschrikkelijk ―
zacht is haar huid, adem als bloemen zacht,
het lichte haar — verlangende oogenklacht.