te ontdecken, om eenen Leproſe te hulpe te komen, die by haer leyt, hebbende oock een Boeck in haer rechter hand. Aen haere voeten ſalſe goude brooskens hebben, met eedele ſteenen geciert, onder haer ſlincker voet ſalſe tuylbanden, ſchilden, pijlen, bogen en andere Turxſche wapenen hebben, dieſe verachtelijck mette voeten treet, vertredende te gelijck te ketterie mette rechter voet. Waer over de ketterie vertoont wort door een yſelijcke lelijcke Vrouwe, die van de ſpieſſe die de Religie in de hand heeft, gewond zijnde, een rokige vlam uytgeeft, hebbende de hayren over einde en in ’t wilde geſpreyt. De borſt, de mammen, en een deel van ’t lichaem leyt bloot, droogh en verdort, ſlaende de rechter hand op een toegeſlooten boeck, alwaer veele vreeſlijcke Slangen uytkomen.
Divinita. Godheyt.
_p_174_Divinita.jpg)
EEn Vrouwe in ’t wit gekleedt met een vlamme Viers boven op ’t hoofd, houdende met haer beyde handen twee blauwe Hemels-klooten, alwaer een vier uytgaet, of zy ſal op ’t hoofd een vlamme hebben, die in drie gelijcke deelen ſal opgaen.
De wittigheyt des kleeds bediet de ſuyverheyt van ’t weſen, datter is in de drie Goddelijcke perſoonen. Een ontwerp van de kenniſſe der heylige Godgeleerde, vertoont door de drie even gelijcke vlammen, om te bewijſen de evengelijckheyt der drie perſoonen, of van eene vlam die in drien gedeelt is, oock om te kennen te geven de vereeniginge der Naturen, met de onderſcheydinge der perſoonen.
De witte verwe is beſonderlijck de Godheyt eygen, vermits die gemaeckt wort, ſonder menginge van andere verwen, ſoo is oock in de Godlijcke ſaecken geen menginge van eenige andere dingen. En daerom, wanneer de Heere Chriſtus, op den bergh Tabor verheerlijckt was, ſoo verſcheen hy, gekleet zijnde, als in een wolcke.
De twee Hemels-klooten, bedieden de eeuwigheyt, die by de Godheyt is onſcheydelijck. En datſe dieſelve in de ſlincker en rechter hand houd, bediet, dat de Menſche door de verdienſten Ieſu Chriſti en door Godſalige wandelinge het eeuwige leven deelachtigh wort. En dit zy hier mede genoegh, laetende daer van het langer verhael, aen den Godgeleerden.
Pieta. Godvruchtigheyt.
EEn poeſeligh blanck Maeghdeken van ſchoon opſicht, met dicke oogen en een verheven neuſe, met vleugels aen de ſchouderen, in ’t root gekleed met een viervlamme boven op ’t hoofd, houdende de ſlincker hand voor ’t hert, en mette rechter hand keertſe een Overvloets Hooren om, dat vol is van verſcheyden vruchten, die tot des Menſchen onderhout noodigh zijn.
Zy wort als boven uytgebeelt, om dat de Natuyrkondigers die alſoo beschrijven. In ’t rood is zy gekleet, om dat zy een medegeſellinne en ſuſterken is van de Liefde, en hier om paſt haer deſe verwe ſeer wel, gelijck elders op ſijn plaets is geſeyt.
Zy draeght vleugels, om dat deſe onder alle Deughden voornaemlijck geſeyt wort te vliegen, want zy vlieght van God nae ’t Vaderland, van ’t Vaderland totte Ouderen, van de Ouderen geſtadigh op ons ſelve.
De vlamme die zy op ’t hoofd heeft, bediet het gemoed dat van de Liefde Gods
